İngilizce Kısa Hikaye: Harold the Shoe Guy

İngilizce dil bilgisi konularını belirli bir bağlam üzerinden incelenmesi, öğrenmenin gerçekleşmesini hızlandırdığı ve kalıcılığını arttırdığı konusunda birçok çalışma var. Bunun en temel nedenlerinden birisi, ana dil ediniminde de benzer bir desen izlenmesidir. Bir çok dil bilgisi konusunu ana dilimizde doğru bir şekilde bağlamı içerisinde kullanabilirken, kuralları sıralamaya geldiği zaman bu konuda o kadar da başarılı olamayabiliriz. Çünkü kuralları değil bağlamsal kullanımı öğreniyoruz.

Siz de bu durumu kendiniz denemek isterseniz, sizin için kısa bir hikâye hazırladım. Bu hikaye sayesinde şu soruları cevaplayabilecek hale gelebilirsiniz:

Past Simple Tense ile ilgili olumlu olumsuz ve soru cümleleri nasıl oluşturulur?
Was / Were ve Did yardımcı fiilleri nasıl kullanılır?
Düzenli fiillerde yazım kuralları nelerdir?
Düzensiz fiiller nelerdir?
Past Simple Time Expressions yani zaman zarfları nelerdir

Dilerseniz, hikâyemize geçelim. (Kendi başınıza da okuyabilirsiniz, ama eğer isterseniz bu sayfanın altında bulunan YouTube konu anlatımı videosu sayesinde animasyonlu bir şekilde de izleyebilirsiniz.)

Harold The Shoe Guy

Harold Scott sold cheap shoes. He had a small lorry, and he bought the shoes
from the factory and took them from one house to another and tried to sell them to people. He sold a lot of his shoes in small villages, because there were not many shops there, and people did not want to go to the town and buy their shoes there. One day Harold drove along the street of a village and stopped in front of one of the houses. There was a small boy beside the door. Harold opened the window of his lorry and called to the boy, “Hello. Is your mother at home?” The boy looked at him. Then he answered, “Yes, she is.” “That’s good,” Harold said, and he smiled. He got out of his lorry, took some shoes from the back and went to the door of the house. He knocked at the door and then he waited, but the door did not open. After a minute, Harold knocked at the door again and waited for two minutes, but again the door did not open. Then Harold looked at the small boy and said in an angry voice, “Your mother is not at home.” “She is,” the small boy answered. “Then why hasn’t she opened the door?” Harold asked. “Because this isn’t my house,” the small boy answered.