If Clause Type 2

Şart cümleleri denilen Conditionals konusunun bu defa tip 2 yani Type 2 şeklini sizlere aktaracağız. Koşul cümleleri if ile oluşturulduğundan bu cümlelere if ’li cümleler de diyebiliriz. Daha önceki yazımızda bu if’li cümlelerin type 0 ve type 1 türüne bakmıştık, bu defa ise If Clause Type 2 konusunu ele alacağız. Hemen Type 0 ve Type 1 cümlelerini hatırlayalım: Type 0 cümlelerini genel geçer durumlardan ve gerçekleşmesi kuvvetli durumlardan bahsederken kullanıyorduk. Birinci tip koşul cümlelerinde ise gelecekte gerçekleşmesi ve gerçekleşmemesi olası olan durumları ifade ediyorduk.

If Clause Type 2 cümlelerinde ise, hayallerden ve gerçekleşmesi çok muhtemel olmayan durumlardan bahsedeceğiz. Hazırsanız cümle yapısıyla başlayalım.

Structure / Yapı:

Genel olarak “If clause” kısmı Simple Past, “main clause” kısmı would + V1 olacak şekilde kullanılır.

Diğer conditional’larda olduğu gibi if clause ile main clause yer değiştirebilir:

• I would send her an invitation if I had her address. 

Usage / Kullanım:

İkinci tip koşullu cümlelerde olası olmayan ve varsayımsal bir şartı ifade ederiz. Bu ifadeler gerçek durumlara dayalı değildir. Bu nedenle zamanı “Present”, durumu da “unreal” dır.

Examples:

• If we bought two tickets, we would watch the movie together. → İki bilet alsaydık, filmi birlikte izlerdik.
• I would sleep until noon if I didn’t go to work. → İşe gitmeseydim öğlene kadar uyurdum.
• What would you do if you won the lottery? → Eğer lotoyu kazansaydın, ne yapardın?

Important Points / Önemli Noktalar:

1. Tip 2’de to be fiili için tüm özneler için “were” kullanımı daha yaygındır.

• If I were a rich man, I wouldn’t work. → Zengin biri olsaydım, çalışmazdım.
• If I were you, I would go and talk to her. → Senin yerinde olsaydım, gidip onunla konuşurdum.

Olmak fiilinin geçmiş halini hatırlayalım: öznemiz he, she, it, I olduğunda was kullanıyorduk. We, you, they olduğunda ise were kullanıyorduk. Ancak If’li cümlelerin 2. tipinde hepsinde were kullanacağız. Was kullanıldığını da görebilir, duyabilirsiniz; ancak bu kullanım daha çok gündelik yaşantıda, konuşma dilinde karşımıza çıkar. 

2. If’li kısımda sadece Simple Past değil, Past Continuous Tense de kullanılabilir. 

• If the sun were shining, we would go to the beach. → Güneş çıkmış olsaydı, sahile giderdik.
• If it wasn’t raining, we would eat our lunch outside. → Yağmur yağmıyor olsaydı, öğle yemeğimizi dışarıda yerdik.

3. Main clause’da would yerine could da kullanılabilir.

• If Jack were sitting here, we could ask him. → Jack burada oturuyor olsaydı, ona sorardık.
• If he spoke English, he could get the job. → İngilizce konuşsaydı, işi alabilirdi.

Konuyu pekiştirmek adına örnek cümlelerimize bakalım:

• If I came home earlier, I would cook dinner. → Eve daha erken gelseydim, akşam yemeğini ben pişirirdim.
• If Lucas knew my number, he could call me. → Lucas numaramı bilseydi, beni arayabilirdi.
• If I were you, I wouldn’t talk like that. → Yerinde olsaydım, öyle konuşmazdım.
• If she had more time, she could learn Kung Fu. → Daha fazla vakti olsaydı, Kung Fu öğrenebilirdi.
• I would be angry with you if you weren’t my friend. → Eğer arkadaşım olmasaydın, sana kızardım.

‘If Clause Type 2’ yazımız bu şekildeydi. Koşul Cümlelerinden Type 2 konusu ile ilgili anlayamadığınız herhangi bir nokta varsa, yorumlara yazmanız yeterli olacaktır. Yorumlara bıraktığınız soruları yanıtlayarak konuyu daha iyi kavramanıza katkıda bulunmaktan mutluluk duyarız. Herkese iyi çalışmalar diliyoruz. 

Bonus olarak da If Clause Type 2’nun kullanıldığı Fiddler on the roof – If I were a rich man şarkısını sizlerle paylaşmak istedik. Keyifle dinleyip öğrenmeniz temennisiyle, sağlıklı ve bol İngilizceli günler dileriz : )